Ongeacht de vele technische defecten van de laatste tijd aan de kerncentrales moeten we ons ook de vraag stellen of deze manier van energie produceren nog wel een wissel is op de toekomst?

Datzelfde kan gezegd worden over het gebruik van fossiele brandstoffen om continue in onze energiebehoeften te voorzien, buiten dat deze zeer schadelijk zijn voor het milieu, dier en mens dienen ze ook steeds meer financieel ondersteund te worden.

Dat men de politici verantwoordelijk stelt voor het gekozen beleid mag dan wel correct zijn, maar geeft geen goed beeld van het volledige probleem. Onze bevoegde energieministers zoeken steeds naar een compromis waarin de korte termijn belangen van betaalbare energie verenigd dienen te worden met de lange termijn doelstellingen van een duurzame energiehuishouding. Een zo goed als onmogelijke opgave gezien de kosten nu eenmaal voor de baten komen en de vele investeringen onze energieproducten een stuk duurder zullen maken.

De wens om bestaande gascentrales te bewaren voor de toekomst door ze financieel te gaan ondersteunen is zeker niet de oplossing voor onze toekomstige mix van energie, maar is noodzakelijk gezien we nog geen lange termijn visie hebben. Dat neemt niet weg dat ook deze maatregel nieuwe investeringen zal tegenhouden gezien deze niet kunnen concurreren met gesubsidieerde afgeschreven kern- en gascentrales.

De keuze die zich opdringt is de volgende, willen we een energiemarkt die volledig gebaseerd is op subsidie en waar de prijs van het product dus kunstmatig laag wordt gehouden of willen we een echte marktwerking waar men de juiste prijs betaalt voor de energie die men afneemt?

Ook Europa dient deze vraag duidelijk te beantwoorden en niet passief toe te zien op de worsteling die bij ons, maar ook in andere landen aan de gang is. Marktwerking kan dan wel de beste garanties bieden voor een juiste weergave van de energieprijs, maar dat is vandaag zeker niet het geval kijkende naar de olie- of elektriciteitsprijs.

Voor de toekomst is een stabiel investeringsklimaat nodig waarin we de keuzes kunnen uitvoeren die we samen gaan maken in een lange termijn energievisie waarin we ook niet teveel beperkt worden door het huidige in stand te houden.

Met een lange termijn visie op onze energiehuishouding en met een onderbouwing van de kostprijs daarvan kan België ook steun krijgen van Europa gezien duidelijk zal worden dat er vernieuwende keuzes gemaakt worden die ook vanuit Europees standpunt de nodige additionele regel- en wetgeving behoeven. De huidige Europese regelgeving biedt geen antwoord op de noodzaak om investeerders de stabiliteit te geven die zij nodig hebben gezien het huidig marktmodel niet werkt.

Hopelijk kunnen we het geduld opbrengen om onze regeringen samen hun werk te laten doen en deze visie te ontwikkelen in samenspraak binnen de Benelux organisatie om zo een start te geven aan een nieuw marktmodel met lange termijn doelstellingen. Hiervoor zijn zowel burgers, bedrijven, belanggroeperingen, de media als de verkozen politici nodig en verantwoordelijk om zo een breed draagvlak te krijgen voor de uitvoering ervan.