Tot 30 november was het nog mogelijk om klanten te switchen van leverancier voor de magische datum van marktopening vanaf 1 januari 2007.  Net zoals in Vlaanderen zal  één maand niet kunnen geswicht(van leverancier veranderen) worden zodat de verschillende marktpartijen kunnen zien wat er is goed gelopen met de eerste grote golf switchen en wat er nog dient te gebeuren aan verbeteringen.
Als men de vergelijking maakt de Vlaamse markt valt vooral op dat er minder nieuwe marktspelers aktief zijn dan enkele jaren geleden.  Vandaag zijn er naast de twee standaardleveranciers Luminus en ECS maar enkele nieuwe spelers aktief en is er eigenlijk maar één die de handschoen echt heeft opgenomen.  Het gebrek aan marktwerking lijkt de grootste uitdaging te worden voor de nabije toekomst.  De kans dat we terugvallen na een duopolie is vandaag zeer groot geworden.  Het structureel ontbreken van concurrentie op productievlak maakt het voor een nieuwe leverancier vandaag nagenoeg onmogelijk om energie te gaan leveren. 
Daar de marges onvoldoende zijn zullen aandeelhouders vroeg of laat eisen dat men maatregelen gaat nemen.  Oftewel zorgt men voor aankoopmogelijkheden van energie voor de nieuwe leveranciers zodat ze duurzaam kunnen groeien en marktaandeel nemen of zullen zij de komende jaren terug verdwijnen.
Het weekendtarief dat van start gaat op 1 januari en de daarbij horende tariefwijzigingen kunnen blijkbaar op aandacht rekenen.  De bevoegde federale minister Marc Verwilgen heeft een onderzoek gevraagd naar deze tariefwijzigingen aan de raad van mededinging.  Hopelijk wordt er ook gekeken naar bovenstaande structurele probleem want eigenlijk dienen de tarieven voor huishoudelijk gebruik nog veel meer te stijgen om op een normaal niveau te komen gelijk aan deze van de bedrijven.  Indien deze conclusie niet wordt toegelicht kan men hieruit afleiden dat men geen liberalisering wilt.  Een echte liberalisering betekent dat de marktwerking bepaalt wat men betaalt maar dat men kan kiezen bij wie men betaalt.  Hierin kan men controleren maar niet reguleren. 
Positief in Wallonië is dat de gezinnen massaal bewust zijn van het feit dat ze kunnen kiezen en dat ze hierin meehelpen aan een betere liberalisering.  Op nog geen twaalf maanden tijd heeft men hier het resultaat gehaald dat men in Vlaanderen in meer dan drie jaar heeft gehaald.  Het feit dat mijn voormalig bedrijf hier een zeer groot aandeel in heeft geeft een goed gevoel.  Trots ben ik vooral op de partners en mensen die als team hebben gewerkt om dit resultaat neer te zetten dat in Europa geen gelijke kent.  Een team van mensen waar de gemiddelde leeftijd amper 30 jaar is zorgt voor veel dynamiek.  Hopelijk zal de politiek dit gedeelde succes weten te waarderen.