De show is over, de fans kunnen naar huis, geen bisnummers van onze grote held deze keer. De 50.000 concertgangers kunnen met hun vliegtuigen terug naar af en zijn waarschijnlijk meer dan een illusie armer. Twee jaar zouden ze hier aan gewerkt hebben om een papier van drie bladzijden te schrijven met een deelakkoord dat niet afdwingbaar is. Gelukkig zijn er tal van initiatieven door bedrijven en landen die wel een aantal stappen zetten naar een duurzamere samenleving. Men moet ook niet met de vinger gaan wijzen naar landen als China die uiteindelijk onze fabrieken herbergen en wij zijn maar al te blij met de zondvloed aan goedkope producten die zij produceren. Ook investeren zij al meer in nieuwe duurzame projecten(dan zogenaamde veel meer ontwikkelde landen) en begrijpen zij beter dan wie ook dat hun groei snel aan een plafond zal komen. Het is ook onbegrijpelijk dat men dergelijk conferenties organiseert zonder op voorhand het akkoord al klaar te hebben. Belangrijker blijft volgens mij individuele initiatieven en nieuwe technologische ontwikkelingen. Onze wetenschappers en bedrijven zijn de belangrijkste sleutels in het vinden van werkbare oplossingen. De politiek dient zich te beperken tot het maken van akkoorden gebaseerd op haalbare doelen en niet op sprookjes. Hopelijk zullen de lidstaten dit mislukken niet aangrijpen om ook te gaan wachten om te zien wat de ander doet en vooral veel meer geld gaan vrijmaken voor R&D voor onze wetenschappelijke instellingen. In de geschiedenis zijn er tal van goede(en slechte) voorbeelden van hoe snel de mensheid oplossingen kan ontwerpen. Herinner Dr. Oppenheimer en zijn kornuiten die op minder dan vier jaar de atoombom bouwden en hiermee de oorlog direct tot een einde brachten(met Japan) en President Kennedy die begin jaren zestig besloot om een mens op de maan te zetten en in 1969 stond Armstrong in het zand van de maan.