Recent verscheen er breed in de media het bericht dat een tot nu onbekende partij in één klap 3600 MW aan nieuwe gascentrales wilt gaan bouwen in België.  De reacties uit de politiek waren zeer positief en vanuit de ontwikkelaar kwamen ook ronduit euforische berichten.

De locaties zijn in kaart gebracht, de meer dan 2 miljard Euro staat klaar, subsidies zijn niet nodig, gas in overvloed en als klap op de vuurpijl deed men er nog wat slagroom bovenop door te verzekeren dat de centrales in de toekomst zeker geen CO2 gaan uitstoten.

Bij zoveel goed nieuws kunnen we alleen maar nederig het hoofd buigen en besluiten dat supermannen/vrouwen wel degelijk bestaan en ga ik naarstig op zoek naar de opleiding en/of partners die hiervoor kunnen zorgen.

Gezien er een heus persbericht aan voorafging en er ook iemand beschikbaar was om alle vragen te beantwoorden lijkt het allemaal goed voorbereid en staat men klaar om de bouw van de acht centrales aan te vangen.

De realiteit is zoals steeds iets genuanceerder of moeten we zeggen een karrevracht genuanceerder?  Burgemeester van Genk Wim Dries viel nog net niet van zijn stoel toen hij het nieuws vernam via de media waarvan hij helemaal niets wist.  Het stadsbestuur ging er tot die dag vanuit dat de locatie, waar vroeger een andere elektriciteitscentrale werkzaam was geweest, zou gesloopt worden en de hele oppervlakte nieuwe bedrijvigheid zou aantrekken.

Als men de aandacht wou trekken is dat zeker gelukt maar of het lokale stadsbestuur in een tweede fase wel vlotjes zal meewerken is toch enigszins te betwijfelen.  Ergens zou ik niet verrast zijn als het vergunningstraject, milieu- en bouwvergunning, wel eens geen wandeling in het spreekwoordelijke park zou kunnen worden in Genk.  Zeker niet na de boude uitspraak van de ontwikkelaar dat ze verzekeren dat men gebetonneerde oplossingen heeft voor de uitstoot en afvang van CO2.

Het is te verwachten dat de vergunning gevende lokale overheid wellicht even bewijs en garanties zullen vragen voor deze stelling.  De onderbouwing van de oplossing voor de afvang van CO2 werd terloops voorgesteld als zijnde een non-event, we maken er gewoon even methanol van als daar vraag voor is (procedé dat al in proefopstelling draait in de wereld maar nog nergens op dergelijke schaal) vanuit de markt.  Is er geen vraag dan transporteren we de CO2 gewoon in boten naar Qatar en steken we hem daar onder de grond.  Ook hier is op dergelijke schaal nog nooit CO2 getransporteerd en het vloeibaar maken van CO2 in deze omvang gaat toch een wereldrecord worden.

Dat het Qatarese gasbedrijf, welke als leverancier voor het gas werd vernoemd, nu ook nog ontkent dat ze iets te maken hebben met dit initiatief brengt dit project eerder naar het rijk der fabelen dan naar een echte oplossing voor de vervanging van onze kerncentrales.  De media is hier wel enigszins misleid en dat komt natuurlijk ook door de aard van het onderwerp dat te technisch is.  De kennis over onze sector is na alle (verkeerde) media-aandacht jammer genoeg nog niet erg vergroot en het is te hopen dat men in België binnen het half jaar een nieuwe regering zal hebben gezien men ten laatste volgend jaar concessies gaat moeten toekennen om eind 2024 nog enige kans te maken om nieuwe centrales in dienst te nemen.  Of het nu voor het geheel of een deelvervanging is van de kerncentrales, aandacht en snelheid zijn noodzakelijk.

Dat de aandacht nu is uitgegaan naar de verkiezingen is begrijpelijk maar hopelijk gaat men snel over tot de orde van de dag want anders gaat België door gebrek aan opties geen enkele keuze meer hebben.  Ook voor de huidige eigenaar van de Belgische kerncentrales is duidelijkheid belangrijk en dan vooral de bevestiging dat alle kerncentrales dicht gaan zoals in de wet is opgenomen.  Investeren in decennia oude kerntechnologie is verloren geld en tijd omdat de techniek en de markt sindsdien enorm gewijzigd zijn en de oplossingen van gisteren leggen een enorme hypotheek op de investeringen van morgen.