Afgelopen vrijdag ging het drama verhaal van de Nederlandse energiemarkt weer een nieuwe fase in. De al aangekondigde verkoop van Essent aan RWE kreeg een behoorlijke tik te verwerken en de gehele verkoop dreigt in moeilijk vaarwater te komen. Is dit een verrassing? Niet echt, sinds Europa enkele weken geleden beslist heeft dat de splitsing niet meer nodig is de wind van richting aan het veranderen. De noodzaak om de zogenaamd verzwakte energiebedrijven zonder hun netwerk snel te gelde te maken wordt nu vervangen door de vraag moet het wel zo snel gaan, kiezen we de juiste partner, moeten we onze energiehuishouding in handen geven van andere landen? Of dit de echte redenen zijn kan men betwijfelen, soms is het gewoon het initiatief van enkele politici die gewoon tegen zijn. Bij de stemming in de provinciale staten in Brabant in Nederland is het duidelijk geworden dat de grootste aandeelhouder van Essent niet wil verkopen op dit ogenblik, wat betekend dit? In ieder geval is het wachten op 12 mei, zodat de gedeputeerde staten ook hun oordeel kunnen vellen. Maar het is twijfelachtig dat zij een andere koers kunnen varen tegen de wil van de uiteindelijke aandeelhouders. Het management zit waarschijnlijk zover in het verkoopsproces dat ze geen weg terug meer zien, een stuk emotie is hier ook aanwezig. Het bedrijf zelf zal zich moeten herschrijven als dit definitief wordt met waarschijnlijk een volledig nieuw management. Na de mislukte strijd tegen de splitsing, de mislukte fusie met Nuon en nu een nakend fiasco met de verkoop is een nieuwe wind ook nodig. Dit wil niet zeggen dat het management hier fout zat, integendeel, dit had nooit dienen te gebeuren indien de aandeelhouders iets standvastiger waren geweest ten opzichte van voormalig minister Brinkhorst. De mogelijke puinhoop waar het bedrijf mee verder zal moeten is niet te overzien, jaren zijn er verloren gegaan daar men vooral is bezig geweest met strategische zaken. Essent had alle troeven om uit te groeien tot een middelgrote Europese speler als het management de kans had gehad om zijn strategie uit te voeren. Terugkeren wordt moeilijk en men dient dus vooruit te kijken. Indien de verkoop niet doorgaat zal het nieuwe management de kans moeten krijgen om een strategie uit te stippelen voor een middellange termijn die het bedrijf autonoom leefbaar kan houden. Wellicht met inbegrip van een herintroductie van het netwerkbedrijf in de bedrijfsactiviteiten. Men moet durven toegeven dat men soms fouten maakt. Het is weinig waarschijnlijk dat dit op korte termijn echter zal gebeuren en zal men ook andere keuzes dienen te maken. Mijn voorkeur draagt toch meer een fusietraject met zich mee met bijvoorbeeld een bedrijf als Dong dat van vergelijkbare grote is. De markt is er mee gediend dat er zoveel mogelijk spelers actief zijn, dit is in zowat alle sectoren al bewezen. Anders moet men de markt opnieuw nationaliseren en energie als een nutsfunctie zien en niks anders. Hopelijk houdt men rekening met het personeel en de klanten van Essent en voorkomt men een Fortiaans drama met als resultaat de verdwijning van kroonjuwelen naar het buitenland.